BENİ YÖNLENDİREN RENKLER

.

A NOTE FOR YOU

Welcome to my blog. Here, You will find my oil paintings, acyrilic paintings on wood/fabrics, necklaces-earrings-bracelets. Crochet, decoupage, embroidery, cross stitches, some interesting and colourful pictures are going to draw your attention. Please, let me say to thank you to give me the soul of share with you. Enjoy it! Please feel free!



........................................................................................BİR TIK DA BU ADRESLERE .........................................................................
* * * * * * * * * http://mayri-hayriyenin-emailleri.blogspot.com * * * * * *http://babanneninelemekleri.blogspot.com/* * * * * * * * *

28 Ağustos 2009 Cuma

MİM -1


VAZGEÇEMEYECEKLERİM

bir papaganin cigliklari - Lori'm Yasamladans - piti piti 'den aldığı mim'i bana pas atmış.





Kendimi okulda aniden sözlü olmak için tahtaya kalkmış gibi hissettim.


(Haydi sor sor acaba nedir? nedir?)




- Söyle bakim kızım 'vazgeçemediklerin' neler senin?


- Şey öğretmenim ama sözlü yapacağınızı önceden söylememiştiniz.


Bende daha oralara çalışmamıştım.


- Olsun kızım sen becerebildiğin kadar anlat hadi.


- Peki öğretmenim.


Şey .... kem ... küm....


- Bak şimdi bascam sıfırı hadi.


- Tamam öğretmenim... şimdi söyliyeceğim.

Benim vazgeçemediklerim şunlar öğretmenim :




*Birinci sırada oğlum var. Her annenin diyeceği gibi.


*İkinci sırada doğal ve yasal ailem geliyor. Annem, eşim, kardeşlerim....


*Özgürlüğüm üçüncü sırayı alıyor.


*Resim yapmaktan, fotoğraf çekmekten, kurslarımdan , internette gezmekten, blogumdan, çikolatadan, karpuzdan, arkadaşlarımdan, pantalonumdan (nerdeyse 15 yıldır etek ve elbise giymedim), hayal kurmaktan, spor giyinmekten, sade olmaktan, yakın gözlüklerimden (artık yakını fazla iyi göremiyoruz da iş yaparken kitap okurken gerekiyor), geceleri yatmadan önce
gökyüzüne bakıp yıldızları seyretmekten, masada son kalan pasta dilimini kimse yemesede ben yesem diye içimden geçirmekten, beğendiğim kitapları birkaç kez okumaktan, mutlaka her yıl denize gitmekten, ilkokul 4. ve 5. sınıf öğretmenim Yakup Tarakçı'yı ve dedemi sık sık hatırlamaktan (ikisi de rahmetli oldular), İstanbula gidince hergün sabah akşam gezmekten, vapura binmekten, açık sözlü olmaktan, doğruları savunmaktan ve sanırım bende bağımlılık yapan Lori'den


vazgeçemeeeeeeeeeeem.




Ben de bu keyifli olduğu kadar açılımı zor mim'i kendimi bulmam lazim... moonish (moonsun)'e pas atıyorum.

Ve ona kolay gelsin diyorum.


Sevgi ve saygılarımla

<:))


3 YORUM:

lori dedi ki...
cok icten ve keyifli cevaplar kizim. sozlu notunu acikliyorum: 10 puan- 10 puan- 10 puan! oturabilirsin :P ay, su "masadaki son pasta diliminde" koptum Mayri walla:)) canim da pasta cekti iyi mi. bi de ogretmenin ve dedeni hatirlaman beni duygulandirdi. "acep nasil insanlardi ki bu kadar hatirliyosun hergun?"(diye gecirdim icimden) mucxxx!
mayri dedi ki...
Sağolun hocam 10 numara için. İkiside hatırlanmaya değer iyi ve kıymetli insanlardı. Benim öğretmenim sınıfta bizim için pamuk bile yetiştirmişti. Böyle bir çabayı gösteren başka biri var mıdır acaba. <:))
mayri dedi ki...
http://sayrem.com/tr/ Ziyaretime gelmiş. Yorumlar kapandığı için yazı yazamamış. O konumu düzelttim. Tarifini verdiği vişne suyu güzel oldu. Teşekkür ederim.

Hiç yorum yok: